"Wie weet komen al mijn foto’s ooit in een mooie mediatheek terecht"

©Lokaal Bestuur Herzele

Met zijn website ‘Het gebeurde in Herzele’ brengt hobbyfotograaf Eddy De Moor al tien jaar lang evenementen en belangrijke gebeurtenissen in onze gemeente voor zijn lens. In zijn eigen stijl en met de nodige professionaliteit. Goed voor maar liefst 105.000 bezoekers op de website en een archief van 250.000 foto’s. Met het ereteken van de Orde van de Plataan werd hij daarvoor beloond door het gemeentebestuur. Wij belonen hem met een uitgebreid interview. 

Beluister én bekijk het interview hieronder, of scroll naar beneden en lees het uitgeschreven interview.

Wat een archief aan foto’s, Eddy!

“Dat klopt, maar als je weet dat ik 550 reportages heb gemaakt in 10 jaar tijd, dan kom je wel met veel foto’s naar huis natuurlijk. Dat is de kracht van de digitale fotografie. Wanneer je met zo’n rolletje van 36 foto’s werkt, dan lukt dit niet. Elke foto die goed is, blijft bestaan, want is de moeite waard. Ik hoop dat al die foto’s altijd met heel veel interesse zullen bekeken worden. Op welke manier maakt niet uit. Ik zou het heel jammer vinden, mochten mijn foto’s ooit verloren gaan. Precies om dit te vermijden, zijn ze ook beveiligd. Ze zijn beschikbaar in vier exemplaren, op vier verschillende plaatsen en in verschillende omstandigheden. Ze zijn ook allemaal gerepertorieerd, gemakkelijk terug te vinden. Wie weet komen ze ooit in een mooie mediatheek terecht waar ze allemaal kunnen opgevraagd worden. Dat zou ongelooflijk zijn.”

Ook met dat groot aantal bezoekers op jouw website ben je vast tevreden?

“Dat is voor mij een hele eer, want dat betekent dat er veel belandstelling is voor de foto’s. En niet alleen uit Herzele. Als je dat aantal in detail bekijkt, zie je dat de website bezocht wordt vanuit locaties over de hele wereld. Er zijn mensen die op reis gaan naar het buitenland, maar toch willen volgen wat er intussen in Herzele gebeurt. Anderzijds heb je mensen die Herzele verlaten om in een ander land een leven op te bouwen, maar toch de voeling met Herzele willen behouden. En je hebt ook mensen uit het buitenland die toevallig in Herzele vertoeven. Ik ontmoette ooit een trainer van een Noorse wielerclub die deelnam aan de Ronde van Vlaanderen voor Junioren. Hij zag mij foto’s nemen en vroeg mij waar hij deze kon bekijken. Enkel weken later zag ik dat de website werd bezocht vanuit Noorwegen. Opmerkelijk was dat het klikken vanuit Noorwegen niet één keer gebeurde, maar dat dit bleef duren.”

De Herzelenaar spotte jou op grote evenementen, maar ook op kleine activiteiten. Een bewuste keuze?

“Dit was inderdaad een bewuste keuze, omdat ik me aangetrokken voelde door alles en iedereen, van jong tot oud, over verschillende soorten verenigingen en manifestaties heen. Ik wilde overal bij zijn en iedereen evenveel aandacht geven en met dezelfde interesse bekijken.”

Dankzij jouw fotoreportages leerde je waarschijnlijk ook veel mensen kennen?

“Ik ken vooral veel mensen van zien. Vaak kan ik hen ook heel goed plaatsen: dat is iemand van Ressegem, dat is iemand die heel vaak fiets, die voetbalt, die gedichten schrijft. Ik ontmoet ook mensen waarvan ik denk: ik ken die. Als ik dan op zoek ga naar de foto die ik in gedachten heb, dan vind ik die meestal ook terug. Zo leerde ik ook veel mensen kennen. Ik heb dus niet alleen veel foto’s in mijn hoofd zitten, maar ook de personen die op die foto’s staan. De combinatie tussen de plaats waar en het tijdstip waarop de foto werd genomen, helpt mij vaak om te weten wie het is.”

Mensen, dat moet één van de belangrijkste ingrediënten zijn voor een foto van Eddy De Moor?

“Eddy De Moor heeft inderdaad mensen nodig. Ik schreef ooit op mijn website dat ik graag foto’s neem omdat ik graag toon wat mensen doen, waar ze van houden, waar ze mee bezig zijn. Ik ben geen fotograaf van landschappen, bomen of gebouwen. Ik kan dat wel appreciëren en doe het ook af en toe eens, maar ik zou daar geen 250.000 foto’s van kunnen maken. Mijn grootste aandachtspunten bij het nemen van een foto zijn de ogen en de gelaatsuitdrukking. Als iemand een speech geeft, en nadien aan mij vraagt waar die over ging, dan kan ik dat niet zeggen. Zo groot is die concentratie op het gezicht. Een kleine anekdote om dat te illustreren. Ooit begon iemand aan een speech. Ik stond klaar met mijn fototoestel, had die man in het vizier en ging op zoek naar de ogen. Maar die man was zo hard met zijn blaadje papier bezig, dat hij gedurende zijn ganse speech niet naar het publiek heeft gekeken. Ik heb dan ook geen enkele foto van die man kunnen maken.”

(lees verder onder de foto)

Eddy met z'n fototoestel in de aanslag.

Zijn er foto’s waar je een bijzondere herinnering aan hebt?

“Er zijn zeker foto’s die op mijn netvlies zijn blijven hangen. Die foto’s kon je ook tijdens mijn overzichtstentoonstellingen in De Wattenfabriek zien. Hiervoor moet je sowieso een selectie maken en dan hou je automatisch rekening met je eigen indrukken. Ik herinner mij ook een aantal foto’s van de molenfeesten in Sint-Antelinks, ik denk in 2009. Dat was één van de meest geslaagde dorpsfeesten van de laatste tien jaar. Het was mooi weer, het publiek was in grote getale aanwezig en heel enthousiast. Ik heb daar heel mooie foto’s van mensen die met elkaar praten, die samen de molen en de tentoonstelling bezochten. Ik heb nog veel grote manifestaties bijgewoond, zoals Word Flandrien of  de Willems Veranda’s Classic. Daar was ook veel volk, maar dat is toch iets anders. Op die molenfeesten was zo goed als iedereen van de aanwezigen Herzelenaar. Dat schept een gemeenschapsgevoel.”

De laatste tijd zien we jou niet meer zo vaak. Er was ook geen overzichtstentoonstelling, en op jouw website lezen we iets over de GDPR. Wat is er aan de hand?

“De GDPR is een Europese verordening die de manier waarop je moet omgaan met persoonsgegevens reguleert. Ook foto’s van personen vallen hieronder. Die verordening beknot veel van mijn mogelijkheden. Ik mis het natuurlijk wel, maar intussen heb ik ontdekt dat er andere mogelijkheden zijn om foto’s te nemen en te publiceren via andere kanalen. Ondertussen is de website Helemaal Herzele ontstaan in samenwerking met Radio Star. Ik vind dit een formidabel initiatief en zal zeker niet nalaten om hiermee samen te werken en via deze weg te publiceren. Ik stel ook vast dat er intussen mensen zijn die in mijn voetstappen getreden zijn, die mijn voorbeeld volgen. Ik vind dat geweldig.”

En jouw onderscheiding met de Orde van de Plataan geeft jou nog een extra duwtje in de rug. Hoe trots ben je op deze onderscheiding?

“Ik vind het meer een erkenning dan een onderscheiding. Ik zit niet te wachten op een onderscheiding. Als je met iets bezig bent, dan vraag je je wel eens af of iemand er iets aan heeft. Dit kan je afleiden uit de mate waarin je waardering krijgt en deze Orde van de Plataan vind ik een hele hoge graad van waardering.”

Benieuwd naar het interview met de andere Herzelenaren die de Orde van de Plataan mochten ontvangen?

Luister naar Helemaal Herzele op Radio Star en/of hou deze website in de gaten!